Berlina Zachodniego
Encyklopedia PWN
miasto wojewódzkie (województwo wielkopolskie), powiat grodzki, na obszarze Poznańskiego Przełomu Warty, Pojezierza Poznańskiego i Równiny Wrzesińskiej, nad Wartą, u ujścia jej prawych dopływów Cybiny i Głównej oraz lewego dopływu Bogdanki; siedziba powiatu poznańskiego.
węgierski dramatopisarz, piszący w językach ang. i niem., reżyser i tłumacz, pochodzenia żydowskiego.
dzielnica Berlina;
Volksbühne
teatr w Berlinie.
[fọlksbü:nə],
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
wolnomularstwo, masoneria, zw. też sztuką królewską,
ponadnar. ruch etyczny.